Veteranen geweigerd bij Airborne-herdenking: 'Wie zijn hier nou de echte vips?'

Schaffer vocht in de Tweede Wereldoorlog, onder meer in de Ardennen. Zijn landgenoot Pinkerton vocht van 1961 tot 1968 in het Midden-Oosten. De Britse veteranen logeren al jaren bij Jan Verlinden in de dagen rondom de herdenking om de Slag om Arnhem. Nooit hoefden ze een kaartje te regelen, maar dat is dit jaar blijkbaar anders. 

UPDATE: Marcouch wil 'alles goedmaken' met geweigerde veteranen

'De beveiliging hield ons tegen en liet ons er niet door', vertellen de twee verbouwereerd. 'We waren niet op de hoogte gebracht dat we kaartjes of pasjes nodig hadden om erin te komen.'

'We komen hier al jaren en jaren', zegt Pinkerton. 'Niemand heeft ons in die jaren ooit om een kaartje of pasje gevraagd. Ook niet in 1944. Waarom zou dat nu dan wel moeten?'

De veteranen weten niet wanneer en waarom de regels veranderd zijn. 'Of de fout hier is gemaakt of in Engeland, dat weet ik niet', zegt de 93-jarige Schaffer. 'We willen ook niemand de schuld geven, maar ergens is het niet goed gegaan. Het was wel jammer voor de rolstoelgebruikers dat zij er helemaal niet door konden.'

Jan Verlinden neemt de mannen in huis rondom de herdenking en staat perplex van wat hij vrijdagavond meemaakte bij de herdenking. Hij was net als de veteranen niet op de hoogte van de noodzaak om aan kaartjes te komen en kwam van een koude kermis thuis bij aankomst op het Airborneplein. 

Hij is des duivels dat de twee er niet door mochten. 'Ze werden gewoon snoeihard geweigerd. We wisten niet wat we hoorden', beklaagt Verlinden zich. 'Dit zijn wel twee veteranen, hè? De beveiliging liet ze niet door, zogenaamd vanwege de veiligheid.'

Het stoort Verlinden mateloos dat er zoveel hoogwaardigheidsbekleders aanwezig waren om de 75ste herdenking van Operatie Market Garden bij te wonen. Onder hen waren Tweede Kamerleden, ministers en leden van het Koninklijke Huis. Zij konden alles vanaf een uitstekende plek volgen, terwijl de veteranen werden tegengehouden. Een omgekeerde wereld, vindt Verlinden.

'Blijkbaar mogen alleen mensen met een kaartje erdoor. Dit komt puur en alleen doordat er zoveel hoge piefen aanwezig zijn. Maar het zijn de veteranen die je op handen zou moeten dragen. Wie zijn hier nou de echte vips?', vraagt Verlinden zich hardop af.

Een Nederlands stel dat van dichtbij zag hoe de Britten geweigerd werden, gaf de twee uiteindelijk hun eigen kaarten. Verlinden: 'Ze zagen dat die mannen de tranen in de ogen hadden staan en stelden daarom hun eigen kaarten beschikbaar. Zo konden ze toch nog de herdenking volgen.' 

De kaarten die de veteranen ontvingen waren weliswaar persoonsgebonden, maar de beveiliging kneep een oogje dicht en liet hen toch door. Anderen hadden minder geluk en konden de herdenking niet bijwonen, omdat ook zij geen kaartje hadden. 'Al die jaren kon je zó naar binnen lopen, maar nu niet. Het is ongelooflijk', moppert Verlinden. 

De Britse veteranen zijn hun Nederlandse weldoeners dankbaar. 'Gelukkig waren er een paar mensen die zo vriendelijk waren ons hun pasjes te geven, waardoor we wel naar de herdenking konden. Dankzij hun vriendelijkheid hebben we het toch nog meegemaakt.'

De gemeente Arnhem was vrijdagavond niet bereikbaar voor commentaar. 

Zie ook: